Οι Σύζυγοι του Προφήτη

• Για θρησκευτικούς και νομοθετικούς λόγους:

  Ο Προφήτης (s) παντρεύτηκε τη Ζάιναμπ μπινετ Τζαχς. Οι Άραβες πριν το Ισλάμ απαγόρευαν σε έναν άνδρα να παντρευτεί τη σύζυγο του υιοθετημένου γιου του· πίστευαν ότι ο υιοθετημένος γιος ήταν σαν πραγματικός γιος του άνδρα από κάθε άποψη. Ο Προφήτης (s) την παντρεύτηκε, παρόλο που ήταν προηγουμένως η σύζυγος του υιοθετημένου γιου του, του Ζάιντ μπιν Χάριθα. Ο Αγγελιαφόρος Του Αλλάχ (s) την παντρεύτηκε για να καταργήσει αυτήν την πεποίθηση.

• Για πολιτικούς λόγους και για την εξάπλωση του Ισλάμ, καθώς και για να ισχυροποιήσει τις σχέσεις του με τις αραβικές φυλές μέσω του γάμου του:

  Ο Αγγελιαφόρος Του Αλλάχ (s) παντρεύτηκε γυναίκες από τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες αραβικές φυλές. Ο Προφήτης (s) διέταξε τους Συντρόφους του να κάνουν το ίδιο. Συγκεκριμένα, είπε στον ‘Αμπντ Αρ-Ραχμάν μπιν ‘Άουφ: «Αν σε υπακούσουν (δηλ. δεχτούν το Ισλάμ) τότε παντρέψου την κόρη του αρχηγού τους.»

  Ο Δρ. Καχάν είπε:
  ‘Μερικές πτυχές της ζωής του, μπορεί να προκαλούν σύγχυση σε μας, λόγω της σύγχρονης νοοτροπίας. Ο Αγγελιαφόρος (s) δέχεται επικρίσεις λόγω των εννέα συζύγων του, τις οποίες παντρεύτηκε μετά το θάνατο της γυναίκας του Χαντίτζα. Έχει επιβεβαιωθεί ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους γάμους πραγματοποιήθηκαν για πολιτικούς λόγους, και στόχευαν στην επίτευξη αφοσίωσης κάποιων ευγενών, και φυλών.’

• Για κοινωνικούς λόγους:

  Ο Προφήτης (s) παντρεύτηκε μερικές από τις συζύγους των Συντρόφων του που είχαν πεθάνει στη μάχη για να μεταδίδουν τη θρησκεία του Αλλάχ. Τις παντρεύτηκε παρ’ότι ήταν ηλικιωμένες και μεγαλύτερες από αυτόν, και το έκανε αυτό ως Έλεος προς αυτές και για να τιμήσει τις ίδιες και τους συζύγους τους.

  Η Βέκια Βαλιέρι, στο βιβλίο της ‘Υπερασπίζοντας το Ισλάμ’ είπε:
  ‘Ο Μωχάμμαντ (s) πέρασε ολόκληρη την νεότητά του παντρεμένος με μόνο μία γυναίκα, παρόλο που η επιθυμία των ανδρών βρίσκεται εκείνη την περίοδο στο ζενίθ της. Παρόλο που ζούσε σε μια κοινωνία, όπου ο θεσμός της πολυγαμίας αποτελούσε το γενικό κανόνα, και το διαζύγιο ήταν πολύ εύκολο – εκείνος παντρεύτηκε μόνο μία γυναίκα, που ήταν 15 χρόνια μεγαλύτερη από αυτόν. Ήταν σ’ αυτήν πιστός και αφοσιωμένος σύζυγος για είκοσι πέντε χρόνια, και δεν παντρεύτηκε άλλη γυναίκα, παρά μόνο μετά το θάνατό της. Αυτός ήταν τότε πενήντα ετών. Παντρεύτηκε συνεπώς την κάθε γυναίκα του για κάποιον κοινωνικό ή πολιτικό σκοπό· όπως η επιθυμία του να τιμήσει τις ευσεβείς γυναίκες, ή να χτίσει συγγενικές σχέσεις με κάποιες φυλές, ώστε το Ισλάμ να εξαπλωθεί ανάμεσά τους. Δεν ήταν όλες οι σύζυγοι που παντρεύτηκε ο Μωχάμμαντ (s) παρθένες, νέες ή όμορφες· εκτός από την Αΐσα. Πώς μπορεί λοιπόν να ισχυριστεί κανείς ότι ήταν λάγνος; Ήταν άνθρωπος, όχι θεός. Η επιθυμία του να αποκτήσει γιο μπορεί να τον οδήγησε επίσης στο γάμο· γιατί τα παιδιά που απέκτησε με τη Χαντίτζα, πέθαναν όλα. Επιπλέον, χωρίς να έχει πολλές πηγές εισοδήματος ανέλαβε τις οικονομικές υποχρεώσεις της μεγάλης του οικογένεια και ταυτόχρονα ήταν δίκαιος και αμερόληπτος απέναντι σε όλες, και δεν ξεχώριζε καμία ανάμεσά τους. Ακολούθησε την παράδοση των προηγούμενων προφητών, όπως του Μωυσή, στων οποίων την πολυγαμία δεν αντιτάθηκε κανείς. Μήπως ο λόγος που οι άνθρωποι εναντιώνονται στην πολυγαμία του Μωχάμμαντ (s) είναι ότι γνωρίζουμε και την παραμικρή λεπτομέρεια για τη ζωή του, ενώ τόσα λίγα για τις ζωές των Προφητών πριν από εκείνον;!!

  Ο Τόμας Καρλάιλ, στο βιβλίο του «Οι Ήρωες» είπε:
  ‘«Ο Μωχάμμαντ, δεν ήταν φιλήδονος. Θα ήταν σφάλμα να θεωρήσουμε αυτόν τον άνδρα ως φιλήδονο, που πρόθεσή του είναι μόνο οι σωματικές απολαύσεις. Όχι, ο Μωχάμμαντ ήταν πολύ μακριά από τις απολαύσεις κάθε είδους.»