Wybrane cechy etyki

• Bliskie i zażyłe stosunki z jego towarzyszami.

  Świadczy za tym nasza wiedza o szczegółach z życia Wysłannika(ρ). Stanowi on wzór, który należy naśladować we wszystkich sprawach. Dżarir ibn Abdullaha (d) powiedział:“Prorok (s) nigdy nie ukrywał się przede mną. Ilekroć go spotykałem uśmiechał się do mnie. Pewnego razu żaliłem się, że trudno mi utrzymać się w siodle. Poklepał mnie po piersi i wzniósł prośbę do Boga: O Boże! Umocnij go i prowadź i uczyń prowadzącym.” (Buchari, hadis nr.5739)

  Prorok (s) zabawiał towarzyszy i tchnął w nich radość. Anas ibn Malik (d) powiedział:“Prorok (s) był najlepszym z ludzi. Miałem brata, przezywanego Abu Umajr… Miał wtedy więcej niż 2 lata. Gdy Boży wysłannik odwiedzał nas, wołał: Abu Umajrze! Cóż robi twój ptaszek? W ten sposób zabawiał go- powiedział Anas.” (Muslim, hadis nr. 2150)

  Wysłannik Boży zabawiał towarzyszy także na inne sposoby. Anas (d) przekazał,: “że pewien Beduin o imieniu Zahir ibn Huram, obdarowywał Proroka prezentami. Prorok (s) zaopatrywał Zahira, gdy ten wyruszał z powrotem do domu. Wysłannik mówił: Zahir nas opuszcza na pustynię, a my będziemy kiedyś z nim. Prorok (s) przybył do niego niespodziewanie, gdy Zahir sprzedawał coś na targu. Zaszedł go od tyłu i chwycił. Zaskoczony Zahir krzyknął: Puszczaj! Odwrócił głowę i zobaczył wtedy Proroka (ρ). Wtenczas objął Wysłannika, a ten wołał: Kto kupi tego oto niewolnika? Zahir powiedział: Proroku, mnie trudno sprzedać. Prorok (s) odpowiedział: U Boga jesteś najlepszym towarem albo miał rzec: U Boga jesteś drogi!.” (Ibn Hibban, hadis nr.5790)

• Włączanie jego towarzyszy do podejmowania decyzji w kwestiach, w których brak tekstu religijnego.

  Abu Hurajra (d) wspominał,:“że zapamiętał Proroka jako niezwykle często sięgającego po opinie towarzyszy.” (Tirmizi, hadis nr.1714)

• Odwiedzanie chorych bez względu na wyznanie. Prorok wypytywał się o swoich towarzyszy i ich zdrowie.

  Gdy dotarła do niego wiadomość o czyjejś chorobie pośpiesznie udawał się w odwiedziny, a wraz z nim towarzysze. Odwiedzał także innowierców. Anas (d) przekazał,:“że zachorował chłopiec żydowski, który był na usługach u Proroka (s). Wysłannik oznajmił towarzyszom: Chodźmy do niego, odwiedzić go. Zastali ojca u wezgłowia syna. Prorok (s) powiedział: Jeśli powiesz „la ilaha illa Allah” („nie ma boga jak tylko Jedyny Bóg”) będę przez te słowa wstawiał się za tobą w Dniu Zmartwychwstania. Chłopiec skierował wzrok na ojca, on powiedział: Zastanów się nad tym, co powiedział Abu Al-Kasim (Prorok). Chłopiec wyznał wiarę. Prorok wtedy powiedział: Chwała Bogu, który wybawił chłopca od ognia Gehenny.” (Sahih Ibn Hibban, hadis nr.2960)

• Wdzięczność za dobro i odpłacanie za nie.

  Prorok (s) powiedział:“Jeśli ktoś będzie w imię Boga prosił o pomoc, temu pomóżcie. Kto poprosi w imię Boga, temu dajcie. A jeśli ktoś zaprasza, przyjmijcie jego zaproszenie. Jeśli ktoś wyświadczy wam dobro, temu odpłaćcie dobrem. Gdybyście nie mieli, co mu dać, proście Boga dla niego tak długo, aż poczujecie żeście mu odpłacili.” (Imam Ahmad, hadis nr.6106)

  Aisza (d) powiedziała:“Prorok przyjmował prezenty i okazywał wdzięczność za nie.” (Buchari, hadis nr. 2445)

• Kochał to, co ładne i dobre.

  Anas (d) powiedział: “Nie dotykałem jedwabiu, ani brokatu delikatniejszego od dłoni Proroka. Nie wąchałem zapachu piękniejszego od zapachu Proroka.” (Buchari, hadis nr.3368)

• Miłował wstawiać się w każdej sprawie, gdy chodziło o dobro i dobre zachowanie.

  Ibn Abbas (d) przekazał,:“że mąż Bariry był niewolnikiem. Nazywał się Mughith. Przypominam sobie, jakby to było dzisiaj, że Mughith chodził za Barirą i płakał tak mocno, że łzy spływały mu do brody. Prorok (s) zapytał Abbasa: Abbasie, czyż nie jest zadziwiające, jak Mughith ją bardzo kocha, a jak Barira go nienawidzi.” Do Bariry, która żyła w niezgodzie z mężem Wysłannik przemówił tak: Gdybyś tak wróciła do niego? Zapytała: Czy to twój nakaz? Nie. Jak tylko wstawiam się za Mughithem- odparł Wysłannik . Ona powiedziała: Nic mi do niego.” (Buchari, hadis nr.4979)

• Potrafił zajmować się sobą.

  Spytano Aiszę (d), co Prorok(ρ) robił w domu? Odrzekła: “Był jak inni – zwykłym człowiekiem. Oczyszczał swe ubranie, doił owce, potrafił zajmować się sobą.” (Mesned Abi ja’la, hadis nr.4873)

  Jego cnotliwy charakter sprawiał, że służył innym. Aisza (d) powiedziała: “W domu służył swojej rodzinie, a kiedy rozbrzmiewał Alan, wychodził na modlitwę.” (Buchari, hadis nr. 5048)